125

มุมมองของแอสเตลล่า

“ลุงไรอัน” ฉันพึมพำขณะที่ชายผู้สร้างบาดแผลฝังใจให้ฉันตั้งแต่วัยเยาว์เดินมายังประตูหน้าบ้านของเราด้วยฝีเท้าลังเลของคนที่บอกตัวเองว่าไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ก็ยังภาวนาให้มีคนพิสูจน์ว่าเขาคิดผิด กาลเวลาไม่ได้ปรานีเขาเลย ร่างที่เคยสูงสง่าของเขากลับงองุ้มลงจากชีวิตที่ต้องก้มตัวดูแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ